இஸ்லாமிய அரசியலும், ஆட்சியும் – பகுதி 01

-முஹமட் றம்சின் ஓட்டமாவடி-

இறைத்தூதர் முஹம்மத் நபி (ஸல்) அவர்கள்.

நான் நபிகள் நாயகம்  (ஸல்) அவர்களுடன் நடந்து சென்று கொண்டிருந்தேன். கரைப்பகுதி கடினமான நஜ்ரான் நாட்டுப் போர்வை ஒன்றை அவர்கள் அணிந்திருந்தார்கள். அப்போது எதிரே வந்த கிராமவாசி நபிகள் நாயகம் (ஸல்)அவர்களைப் போர்வையுடன் சேர்த்து கடும் வேகமாக இழுத்தார். இழுத்த வேகத்தில் நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கிராமவாசியின் மார்பில் சாய்ந்தார்கள்.

அந்த கிராமவாசி கடுமையாக இழுத்ததன் காரணமாகப் போர்வையின் கனத்த கரைப்பகுதி அவர்களின் தோள்பட்டயைக்   கன்றிப்போக செய்தது. பிறகு கிராமவாசி,முஹம்மதே! உம்மிடமுள்ள செல்வத்தில் எனக்கும் தருமாறு கட்டளையிடுவீராக! என்று கூறினார். நபிகள் (ஸல்) அவர்கள் அவரைத் திரும்பிப் பார்த்துச் சிரித்தார்கள். பிறகு அவருக்கு ஏதேனும் வழங்குமாறு கட்டளையிட்டார்கள். அறிவிப்பவர்: அனஸ் (ரலி), நூல்: புஹாரி,முஸ்லிம்

விளக்கம் (நவீன தலைமைகள்):

மதத் தலைவராகவும் மாபெரும் சாம்ராஜ்ஜியத்தின் அதிபராகவும் திகழ்ந்த நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் தமது பணியாளரான அனஸ் எனும் சிறுவருடன் தனியாக வீதியில் நடந்து சென்றதாக இந்த வரலாற்றுக் குறிப்பு கூறுகிறது.

சாதாரண மனிதர்கள் சர்வ சாதாரணமாக நடந்து செல்வதை நாம் பார்த்திருக்கிறோம்.

ஒரு மதத்தின், ஆட்சியின் மாபெரும் தலைவராக இருப்பவர் முன்னறிவிப்பின்றி – பக்தகோடிகள் புடை சூழாமல்,  பந்தாக்கள் செய்யாமல் – சர்வசாதாரணமாக நடந்து செல்வதை உலக வரலாற்றில் நீங்கள் கண்டதுண்டா?

 அவரையும் அவரது மார்கத்தையும் அழித்தொழிக்க எதிரிகள் சமயம் பார்த்துக் கொண்டிருந்த அச்சம் சூழ்ந்த நேரத்தில் இப்படி நடந்து செல்வதை கற்பனையாவது செய்ய முடியுமா?

சட்டமன்ற உறுப்பினர்கள் அரசியல் கட்சியின் தலைமைகள், பொறுப்பாளர்கள் நடத்தும் பந்தாக்களைப்  பார்த்துவரும் மக்களே! நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் இவ்வாறு  நடந்து சென்றபோது அகில உலகும் அஞ்சக் கூடிய மாபெரும் வல்லரசின் அதிபர் என்பதை கவனத்தில் வையுங்கள்.

இந்த மாமனிதர் அணிந்திருந்த ஆடை என்ன? அரசுக் கருவூலத்தில்  ஆபரணங்களும்,ஆடைகளும் குவிந்து கிடக்கும் போது – மக்களெல்லாம்  அவர்களிடம் வந்து அதைப் பெற்றுச் செல்லுமளவுக்கு அரசுள் கருவூலம் நிரம்பியிருந்த போது – ஒரு மேல் துண்டை மட்டுமே  போர்த்திக்கொண்டு வீதியில் நடந்து செல்கிறார்கள்.அலங்காரம் இல்லை! உயர்ரக ஆடைகள் அணியவில்லை! தைக்கப்பட்ட சட்டை போன்ற ஆடை கூட அணியவில்லை! அணிந்திருந்த  மேல் துண்டு கூட  மேனியை உறுத்தாத வகையில் உயர்தரமாக,மென்மையாக இருந்ததா என்றால் அதுவுமில்லை!

முரட்டுத்துணியை – மேனியை உறுத்தக் கூடிய துணியைச் சுற்றிக் கொண்டு வாழ்ந்த அதிசய வாழ்க்கை அந்த மாமனிதருடயது. நம்மைப் போல சாதாரணமானவர்கள் கூட அணிந்து வெளியே செல்ல வெட்கப்படும் ஆடையை அணிந்து வெளியே செல்வதற்கு அசாத்தியமான மனவுறுதி வேண்டும். நேர்மையாக வாழ்வதில் எவரைப் பற்றியும் எதைப்பற்றியும் கவலைப்படாத – மற்றவர்களிடம் தமது இமேஜ் – மதிப்பு – பாதிக்குமே என்பதைப் பற்றிப் பொருப்படுத்தாமல் வாழ்ந்த அந்த மாமனிதரிடம் இந்த உலகம் படிக்க வேண்டிய பாடகள் ஏராளம் ஏராளம் உள்ளன.

முன்பின் தெரியாதவர் – நாட்டுப்புறத்தைச் சார்ந்தவர் – ஆட்சித்தலைவரை நேரடியாக நெருங்க முடிகின்றது. சட்டையைப் பிடித்து. கீழே விழும் அளவுக்குப் படுவேகமாக இழுக்க முடிகின்றது.அந்த நிலையிலும் கூட அவர்களால் சிரிக்க முடிகின்றது! என்றால் எப்படி பட்ட அற்புத வாழ்கை.

தனது அதிகாரத்தை வைத்து  தனக்கு வாக்களித்த மக்கள் என்றும் பாராது  தனது சுயமரியாதைக்காக, பதவிக்காக  மக்களுக்கு நோவினை செய்கின்ற அதிகார வர்க்கங்கள் இந்த இடத்தில் கொஞ்சம் நினைத்துப் பாருங்கள்.

மாபெரும் சாம்ராஜ்ஜியத்தின் அதிபராக இருந்த நபிகள் நாயகத்தின் சட்டையைப் பிடித்து முன்பின் அறிமுகமில்லாதவர் இழுத்தும் அந்த நேரத்தில் கடுகளவு அதிருப்தியைக்கூட வெளிப்படுத்தாமல் நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் சிரித்ததும் அவர் மாமனிதர் என்பதற்க்கு மகத்தான சான்று.

இப்படிப் பட்ட மகத்தான பண்பாடு உள்ள தலைவர்கள்  எமது சமூகத்தில் உள்ளார்களா? என்று தனக்குள் வினா? எழும் நிலைதான் இன்றைய அரசியல் தலைமைகளின் நிலைப்பாடு.

அந்தக் கிராமவாசி,சட்டையை பிடித்து இழுத்து ஏதேனும் நியாயம் கேட்க வந்தாரா? நபிகள் நாயகம் செய்த தவறைச் சுட்டிக்காட்டுவதற்காக இப்படி இழுத்தாரா? இல்லை.

நபிகள் நாயகத்திடம் உதவி கேட்டுத்தான் இழுத்திருக்குறார்.

உதவி கேட்டு வருபவரிடம் அடக்கம் இருக்க வேண்டும்,பணிந்து,குழைந்து கோரிக்கையை முன் வைக்க வேண்டும்.

அரசில் இருக்கின்ற பொதுப்பணத்தை கேட்பதென்றாலும் கொடுப்பவரை புகழ்ந்து தள்ள வேண்டும், இல்லை என்றால் பெற முடியாது என்பது பொதுவான உலகியல் நடப்பு.

இந்த மாமனிதரைத்  தலைவராகக் கொண்ட சமுதாயம் தரங்கெட்ட அரசியல்வாதிகளைத் தலைவர்களாக ஏற்று அவர்களின் பின்னே சென்று கொண்டிருக்கும் அவர்களின் நிலையை எண்ணிப் பாருங்கள்.

(தொடரும்)